Uncategorized

Autor poetyckiego utworu z wiele mówiącym podtytułem Bajka znaleziona w legowisku niedźwiedzia – Igor Sikirycki, używający pseudonimu Jerzy Gordon, urodził się 31 lipca 1920 roku w Brześciu nad Bugiem, a zmarł 2 stycznia 1985 roku w Łodzi. Był przede wszystkim literatem – debiutował w roku 1937 opowiadaniem Pasażerka na gapę, opublikowanym w piśmie międzyszkolnym „W […]

W roku jeszcze 2007, w ramach 32. tomu cyklu „Biblioteczka Poznańskich Studiów Polonistycznych. Seria Językoznawcza”, ukazała się niezwykle wartościowa monografia, poświęcona Polsce i Europie, postrzeganym przez pryzmat nazw geograficznych.W roku jeszcze 2007, w ramach 32. tomu cyklu „Biblioteczka Poznańskich Studiów Polonistycznych. Seria Językoznawcza”, ukazała się niezwykle wartościowa monografia, poświęcona Polsce i Europie, postrzeganym przez pryzmat

Różne są przyczyny, dla których pamięć o ludziach nie ginie, bywa wyrazista, albo przynajmniej zatrzymuje się w miejscu. Staje się wtedy ważnym świadectwem w czasie i przestrzeni ludzkiej o wiele dłużej, niż na chwilę, choćby… chwilą była. W sposób szczególny dotyczy to przedstawicieli nauki. Okolicznościowe przypomnienia wyrażają często dopiero dalsze rocznice: pięciolecia, dziesięciolecia, aczkolwiek żalu

Stanisław Szczęsny: Szanowny Panie Profesorze, Czcigodny i Drogi Wuju. Jakie były początki onomastyki jako nauki ostatecznie należącej do językoznawstwa, ale też z niego celowo wyodrębnionej? A jakie główne etapy jej powstawania? Dlaczego podobna samodzielność, stworzenie czasopism specjalnie przeznaczonych dla tej dyscypliny wiedzy, organizowanie konferencji międzynarodowych, poświęconych właśnie zagadnieniom toponimicznym – wszystko to okazało się w

Temat wygnania bardzo często pojawia się zarówno w literaturze jak i w życiu codziennym. Nie sposób wymienić tu całej literatury poświęconej emigracji czy wygnaniu ze względu na obszerną ilość tytułów. Wymieniam jednak te, które zostały moim zdaniem trochę zapomniane, dlatego też warte są przypomnienia: to Czasy wojny Ferdynanda Goetla, Ludzie sponiewierani Herminii Naglerowej, Droga donikąd

Stale, od lat okazuje się, że witkacologa nie jest dziedziną badań zamkniętą, jest wciąż żywa, gdyż kolejni badaczy zabierają w tej sprawie głos i nie chcą powtarzać treści Jana Błońskiego, Janusza Deglera, Anny Micińskiej, Konstantego Puzyny. Ich ambicją jest pokazanie, że jeszcze nie wszystko powiedziano, że to, co już powstało należy do przeszłości, a trwające

Ustalenia precyzujące Zaliczany do grona współczesnych poetów wyklętych Kazimierz Ratoń, to może nie jedna z najwybitniejszych, ale zdecydowanie jedna z najciekawszych sylwetek twórczych, jakie zapisały się na kartach rodzimej historii literatury.Ratoń od najmłodszych lat chorował na postępującą gruźlicę kości. Z czasem zaczęły pojawiać się kolejne schorzenia, a tragicznego obrazu całości dopełniał zaawansowany alkoholizm, życie w

Przestrzeń miasta w literaturze zyskała na swym znaczeniu dopiero w połowie XIX wieku. Realistyczne ujęcie różnorodnych metropolii, które odwzorowuje topografię i architekturę pozwala na spacer z bohaterem po zakamarkach Warszawy, Londynu, Moskwy czy Paryża. Na kreację miasta w powieści realistycznej składają się licznie występujące, autentyczne nazwy, które odsyłają do realnych desygnatów. Istotny jest również związek

Córka Wokulskiego to współczesna powieść wpisująca się w cykl utworów zafascynowanych wiekiem XIX, dostarczającym ogromnego materiału do postmodernistycznych przebieranek, kolaży oraz powtórzeń, typowych dla literackiego patchworku. Fascynacje tą epoką pogłębiają liczne teksty literatury popularnej (między innymi Frankenstein, Dracula, Wyspa doktora Moreau), które przeniknęły do mainstreamu współczesnej kultury masowej. Moda na dziewiętnastowieczność przyczyniła się także do

Jarosław Tadeusz Miciński (1898-1971), syn autora Nietoty, napisał dwa teksty wspomnieniowe o ojcu. Pierwsza relacja ukazała się w „Kurierze Polskim” 7 czerwca (strona 6) i 10 czerwca (strona 4) 1928 roku pod tytułem Wspomnienia o Tadeuszu Micińskim.Po kilkudziesięciu latach Jarosław Miciński powrócił do biografii ojca zamieszczając – raz jeszcze – swe wspomnienia w dwutygodniku „Współczesność”

Powieść Tadeusza Micińskiego (1873-1918) Wita ukazała się drukiem jako książka już po śmierci pisarza. Została wydana osobno w roku 1926 przez Wydawnictwo Wacław Czarski i S-ka w Warszawie.Na początku pierwodruku książkowego znalazła się przedmowa, której autorstwo sugeruje Nowy Korbut. Nie została ona podpisana. Prawdopodobnie napisał ją Jan Lorentowicz, ale mógł ją napisać sam wydawca, Wacław

Radość z tego tomu jest oczywista. I uzasadnia decyzję, by – mimo upływu czasu – książkę tę teraz ukazać i do jej lektury zachęcić!Wszystko to nakazuje trud autorki, iście benedyktyński, uszanować i docenić. I to mimo trudnawego (powiem celowo) pierwszego z tomem kontaktu. Bardzo długa (nad miarę!) tytulatura książki zapowiada przedsięwzięcie w zamyśle swym niezwykłe

W 1939 roku Karol Górski ogłasza pionierską edycję Żywota Marianny Marchockiej, który określa edytorsko jako Autobiografię mistyczną (autorkę zaś, za dawną francuską wersją jej biografii, jako Annę Marię). Dzieła o wyjątkowej randze, jednego z „nielicznych pism tego rodzaju w skali światowej”, noszącego charakter „pierwszorzędnego źródła psychologicznego”, zawierającego opis ekstazy „niezmiernie rzadki w literaturze mistycznej”, jak

Ta książka snuje historię intrygującą i żywą. Sięga w wiek XVI. Mówi o dawnych mniszkach i, zwłaszcza, o jednej wybitnej pośród nich. Mowa o benedyktynkach. Tematem jest ksieni Magdalena Mortęska (ur. 2 XII 1554 w Pokrzywnie – zm. 15 II 1631 w Chełmnie). Indywidualność mocna, osobowość charyzmatyczna, inicjatorka reformy życia zakonnego, entuzjastka książek, niepokorna myślowo,

Mniszka benedyktyńska, poetka późnego baroku Ludwika Szklińska współtworzy krąg autorek dawnej Polski, a pośród piszących jest, obok innych, kolejną aktywną artystycznie zakonnicą – pogłębiając obraz ekspresji kobiet w kulturze polskiej. Wyłania się z badań rozległa już panorama kobiet piszących w dawnej Polsce, tak w rozumieniu dosłownym (to jest kształconych tak, by mogły czytać i pisać,

Drogą doświadczeń badawczych podąża ofiarowany Czytelnikowi nowy oto numer periodyku naukowego „Ogród”. To ścieżka pisma cierpliwie ponawiana od narodzin, od ogrodowych zawiązków. Badania, doznania duchowe i przeżycia jako radość uprawianej nauki i jej cel aż po dziś. Pomysł czasopisma rodził się, gdy umierał na dobre w Polsce, jak się sądziło, komunizm, a miał nastąpić, jak